18.10.2017
Sterren (zoals onze zon) zijn geen statische voorwerpen, maar bewegen voortdurend onder invloed van hun inwendige dynamiek. Ze zetten uit en krimpen. Men kan dit zien als een trilling – zoals van een snaar van een muziekinstrument. Alleen: het is voor ons niet mogelijk om die trillingen van hemellichamen te horen, omdat er geen medium is waardoorheen geluidsgolven zich kunnen voortplanten. Immers, de ruimte tussen onze aarde en de sterren is zo goed als leeg. Maar we kunnen die trillingen wel waarnemen met onze telescopen en ze vervolgens sonifiëren. Wel is daarvoor een aanzienlijke versnelling van de bewegingen van die sterren noodzakelijk, soms zelfs meer dan een miljoen maal. Maar dan blijkt elke ster een eigen ‘klank’ te hebben, die door astronomen ook kan geregistreerd worden. Dit vakgebied, de asteroseïsmologie, waarmee ook Prof. Kolenberg zich intensief bezighoudt, bestaat nu enkele decennia en is van de allergrootste betekenis in het bestuderen van het binnenste van de sterren.
In haar lezing zal Katrien Kolenberg (KU Leuven en UA) ons de principes van haar wetenschapsgebied aanschouwelijk maken door gesonifieerde klanken van sterren ten gehore te brengen, en daarbij de onderliggende akoestische principes ook verduidelijken op haar cello. Ook zal in de lezing worden ingegaan op het snijvlak tussen kunst en wetenschap, waarbij het belang van verbeeldingskracht voor beide wordt belicht.