15/02/2012
Hoe zou het zijn met de onderzoeken die door de in 2008 in gebruik genomen deeltjesversneller in Genève mogelijk zijn geworden? In het Wetenschapscafé van oktober 2008 gaf de fysicus Nick van Remortel ons inzicht in de nieuwe onderzoeksmogelijkheden met de Large Hadron Collider (LHC), de grootste en krachtigste deeltjesversneller ter wereld. De verwachting was dat met deze versneller, waarin protonen met ongelofelijke energie tegen elkaar botsen, meer wetenschappelijke kennis over de materie zou worden verkregen.
Nu, meer dan drie jaar later, zijn wij zeer benieuwd naar de ervaringen, opgedaan bij de onderzoeken in het LHC en de bereikte resultaten. De grote vraag is of het is gelukt om het bestaan van het bij de deeltjesfysica veronderstelde Higgsboson, oftewel Higgsdeeltje, aan te tonen. De Britse natuurkundige Peter Higgs voorspelde meer dan veertig jaar geleden het bestaan van het deeltje als verklaring waarom alles in het universum massa heeft en tevens van een mogelijke extra dimensie waarnaar energie zou kunnen verdwijnen; denk bij dit laatste aan zwarte gaten en donkere energie. In de theorie over het ontstaan van het universum speelt dit Higgsdeeltje een essentiële rol. Het aantonen van het bestaan daarvan is dan ook cruciaal omdat daarmee het ontbrekende puzzelstuk in het standaardmodel van de elementaire deeltjes kan worden ingevuld.
Professor Nick van Remortel, verbonden aan de Universiteit van Antwerpen en medewerker van het CERN in Zwitserland, verantwoordelijk voor de onderzoeken bij de deeltjesversneller, zal ons zijn persoonlijke reflectie geven op de experimenten en de daarmee tot op heden bereikte resultaten. Eredocent Walter Simons zal bij deze voordracht moderator zijn.