Het is altijd koffiedik kijken… hoeveel volk zal er in het Wetenschapscafé zijn…?
Op woensdag 20 januari keken we wat sip: slechts enkele oude getrouwen waren naar Den Hopsack afgezakt. Kwam het door het voetbal? Examens? Slecht weer (hoewel, toch niet zo slecht…). Of oogde het onderwerp niet aantrekkelijk, was de titel “Black is beautiful – wonderbare wetenschap met asfalt en bitumen” die we op de affiches en op de website hadden gezet niet flitsend genoeg?
Laten we maar geen clichés over de “afwezigen” bovenhalen! Tony De Jonghe, hoogleraar Wegenbouw van de Hogeschool Artesis, zaakvoerder van het servicebureau voor wegenbouw KOAC, maakte er een hoogst boeiende lezing van! Met zijn rijke ervaring uit vroegere functies als burgerlijk ingenieur bouwkunde bij het Ministerie van Openbare Werken, privéfirma’s en aannemers, en aan de hand van een fraaie PowerPointpresentatie wist hij alvast een hoop misverstanden over het bindmiddel voor wegbedekking uit de weg te helpen: bitumen is géén pek, het is een natuurproduct (op Trinidad zijn er zelfs asfaltmeren), het is niet giftig, een asfaltweg bestaat uit meerdere lagen…
We kregen het ook in handen, want de gastspreker liet een aantal didactische monsters, sommige uit een weg geboord, rondgaan. Het was inderdaad fraai zwart, je zou er zo in bijten, het rook niet, het zag er heel onschuldig uit en je kon er je biceps mee testen want het was aardig zwaar.
We kwamen te weten dat spoorvorming in het wegdek alleen door traag rijdende of stilstaande vrachtwagens wordt veroorzaakt: bij een dynamische belasting gedraagt het product zich immers elastisch, bij een statische belasting wordt het, eenmaal over de vloeigrens, plastisch en dus blijvend vervormbaar. Voor een fietspad en een weg en voor kruispunten en bushalten is er telkens een andere soort asfalt nodig. Waarom het met de aanleg van onze wegen soms misloopt? Aannemers voeren een lastenboek uit en dat geschiedt niet altijd goed, soms moet het veel te snel gaan en heeft een asfaltlaag geen tijd genoeg om af te koelen.
Tony De Jonghe vertelde ook wat asfaltbeton is, wat de problemen zijn met fluisterasfalt. En natuurlijk is het alom bekende roofing ook een toepassing. Hij ging de problemen van de weg niet uit de weg, om het zo maar eens te zeggen, want hij besprak ook de mogelijke oplossingen om een onvervormbare wegverharding te maken. Voorzien van buisleidingen met water kan asfalt, in het kader van schone energieproductie, ook als opslagmiddel voor warmte gebruikt worden.
In zekere zin beantwoordde dit Wetenschapscafé met het schaarse publiek aan het oorspronkelijke opzet: een gezellige babbel bij pot en pint over een wetenschappelijk onderwerp, geleid door een deskundige. Het nuttige aan het aangename gepaard, voorwaar.
Jammer van de geringe opkomst… Maar de sympathieke gastspreker bleef er vrolijk bij. Hij gaf een leerrijke voordracht en pikte meteen in op alle vragen van zijn schare toehoorders.