19/11/2011
Materialen die zich zelf kunnen herstellen? Ze spreken erg tot de verbeelding momenteel. De natuur staat bol van deze verschijnselen, denk aan een gebroken bot, of een wondje aan de huid. Wat kan de natuur dan wel dat we zelf nu zo graag zouden kunnen? Kunnen we deze reparatietrucjes toepassen op de materialen die we in de toekomst gaan gebruiken? Is het mogelijk om een kogel door een materiaal te schieten en toch herstel te krijgen of krassen uit je wagen te halen terwijl je naar de carwash gaat, of het wegdek van de E19 te herstellen zonder in de file staan? Hoe ver staan we van Robocot in de film Terminator 2 die bestaat uit een kwikachtig vloeibaarmetaal en die kogelgaten in zijn structuur vanzelf kan laten dichtstromen? Anno 2011 zijn zelfherstellende materialen in ieder geval de science finction reeds ver voorbij.
De race naar ontwikkelingen is ingezet. Vlaanderen en Nederland proberen daarin het voor touw te nemen door inzet van grote research programma’s in samenwerking met belangrijke staal, polymeer en beton bedrijven. In ieder geval komt de wereldconferentie Self Healing Materials naar Vlaanderen in 2013. Om de “self healing” te verkrijgen moeten we echter onze strategie naar materiaalontwikkeling wijzigen.
Herman Terryn, professor aan de VUB en de M2i-TU-Delft, is expert in dit onderzoek en brengt ons in de materiaalsfeer met een rijk geïllustreerde en gedocumenteerde presentatie.